Wybór nazwy naszej narodowej waluty wcale nie był taki oczywisty. Złoty stał się naszym pieniądzem dopiero w 1924 roku, po wprowadzeniu reformy finansowej premiera Władysława Grabskiego. Do tego czasu oficjalnym środkiem płatniczym była marka polska. Skąd nazwa znanego nam złotego?
Historia polskich banknotów XX wieku to barwna odyseja, która rozpoczyna się w 1918 r. – wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Choć złoty został przyjęty już w 1919 r., to obiegowym pieniądzem aż do roku 1924 pozostawała marka polska. Wtedy to reformy premiera Władysława Grabskiego wprowadziły do obiegu nowe, polskie banknoty o nominałach 5, 10 i 25 złotych, a do historii odeszła zdewaluowana marka polska. Nowopowstały Bank Polski S.A. zaczął ją skupować według przelicznika 1,8 miliona marek za 1 złotego.
Propozycji nazwy naszych pieniędzy było kilka, np. lech lub pol. Wybór padł na „złotego”, który ma zdecydowanie dłuższą historię. Jego nazwa nawiązuje do dukata wybijanego w XVI wieku ze złota i powszechnie nazywanego złotym. Początkowo termin ten dotyczył jednak nie konkretnej monety, a określonej wartości w złocie. W czasach I Rzeczpospolitej jeden złoty dzielił się na 30 groszy.
Polskie banknoty towarzyszą nam już 100 lat, a nazwa waluty – 105. Czynników mających wpływ na kondycję i kierunek rozwoju złotego w tym czasie było wiele. Zapraszamy Cię w podróż przez historię polskiej waluty, w czasie której m.in. dowiesz się, przed jakimi dylematami stawały władze starające się utrzymać stabilność złotego, a także poznasz bohaterów i bohaterki awersów i rewersów oraz niezwykle ciekawe losy poszczególnych edycji.
Przygodę zakończymy na stanie obecnym – współczesnych banknotach produkowanych w PWPW S.A. Są to arcydzieła ze względu na nadawaną im formę graficzną jak i poprzez techniki druku oraz najnowocześniejsze zabezpieczenia. Te malowane historią bilety Narodowego Banku Polskiego to nie tylko środek płatniczy, lecz także fragment dziedzictwa kulturowego Polski. Wybierasz się z nami?
Comments