W 1947 r. cały nakład banknotów Banku Polskiego na emigracji trafił do nowej Polski. W kraju rozważano ich wprowadzenie do obiegu, ale ostatecznie w 1951 r. praktycznie całość poszła na przemiał w papierni w Miłkowie. Jak komuniści zniszczyli 7 mld zł ?
Podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku, pracownicy Banku Polskiego z sukcesem przeprowadzili ewakuację instytucji do Francji, a po upadku tego kraju – w czerwcu 1940 r. – przenieśli działalność na teren Wielkiej Brytanii. Bank Polski nie emitował w Wielkiej Brytanii żadnych znaków pieniężnych, ale przygotowywał się do powrotu do Polski, a co za tym idzie do wprowadzenia do obiegu nowych banknotów. W latach 1940-1942 wykonano dwie emisje banknotów przygotowane do obiegu krajowego po zakończeniu wojny i planowanym ponownym przeniesieniu siedziby banku do Polski.
Znaki wydrukowały dwie brytyjskie wytwórnie i jedna z USA. Łącznie wyprodukowano banknoty opiewające na kwotę ponad 7 mld złotych. Miejscem obu emisji podanym na banknotach była Warszawa z datą 15 lub 20 sierpnia 1939 r. Antydatowanie miało na celu podkreślenie ciągłości działalności emisyjnej Banku Polskiego.
W 1947 r. całą emisję emigracyjną przewieziono z Wielkiej Brytanii do Polski, z myślą o wprowadzeniu jej do obiegu. Władze komunistyczne nie były jednak zainteresowane emigracyjnymi banknotami tłumacząc się wysokimi kosztami przedruków i uaktualnień. W końcu podjęto decyzję o zniszczeniu całego nakładu. Dokonano tego w 1951 r., w papierni w Miłkowie koło Jeleniej Góry. Z 7 mln zł ocalało niewiele banknotów, które zachowano w celach archiwalnych. Dziś stanowią one rarytas dla kolekcjonerów.
コメント